
Me encanta hacerte creer que tu sonrisa me puede
Me encanta que creas que eres un imán para mis besos
¡Eres tan imbécil al creer que me ilusionan tus caricias!
Sabes, que mañana ya te habré olvidado
y sin embargo sigues sonriendo
creyendo que voy a caer en tus garras
No voy a negarlo, hay un brío en tus ojos que me atrae
tu sonrisa maliciosa,... me gusta
Pero, ¿y qué? mañana, ya te habré olvidado
mañana, no recordare tu nombre
o sabré que nunca te lo pregunté
y es que no me importa,
¡no me importas!
y aún, me importa menos, saber que para ti no soy nada
Tu para mi has sido un juego, ...
(ahora puedo decir que no demasiado divertido)
Sólo un juego que acabó esa misma noche.
¡Sí, acabó! Porque sé que cuando te vuelva a ver te saludare con una sonrisa,...
y seguiré mi camino.
Aunque no lo creas seguiré mi camino,
ignoraré tu sonrisa cómo la otra noche, cuándo creíste que una simple sonrisa podía conmigo.
3 comentarios:
m'ha agradat marga!
muchos desamores veig a nes teus escrits eh?
però molt bé, a seguir endavant i amb un somriure
un somriure es capaç de moltes coses
ja ho crec sobretot el teu somriure!!! un somriure que fa tornar boig a qualsevol home!!!!
ara ja he donat el primer pas i anire comentant els escrits!!!!
me tornare un critic!!! i es que amb tu ho soc bastant
Publicar un comentario